ساحل کالیفرنیا پس از ۱۰۰ سال به روی مردم باز می‌شود

کالیفرنیا دارای سواحل خصوصی بسیاری است که یکی از آن‌ها پس از ۱۰۰ سال در اختیار عموم قرار گرفته است.

چیزهای زیادی هستند که باعث شهرت کالیفرنیا می‌شوند، اما سواحل زیبا در صدر این فهرست قرار دارند. تمام ساحل با خطوط شگفت‌انگیزی که شن‌ها ایجاد کرده‌اند، نقاشی شده، اما گویا تمام این سواحل در دسترس عموم نیستند. در حقیقت، دولت برای مدت طولانی مشغول تلاش بوده تا بتواند برخی از مناطق ساحلی را از یک درصد جمعیت ثروتمند پس بگیرد و آن‌ها را در اختیار عموم قرار دهد. خوشبختانه به تازگی یک ساحل دیگر نیز به این فهرست اضافه شده است.

یک ملک ساحلی خصوصی که در گذشته به بیکسبی رنچ (Bixby Ranch) شهرت داشت، پس از اینکه مالکانش بدون داشتن مجوزهای لازم در آن ساخت و ساز انجام دادند، دوباره به بخش سانتا باربارا انتقال پیدا کرده است. پس از به توافق رسیدن، این ساحل ۱۴/۵ هکتاری که ۱/۶ کیلومتر طول دارد (و به مدت ۱۰۰ سال خارج از دسترس بوده است) به عنوان ضمیمه به ساحل جالاما (Jalama)، مقصد محبوب موج‌سواری و ماهیگیری، اضافه خواهد شد.

با وجود اینکه هنوز تاریخ مشخصی برای بازگشایی ساحل اعلام نشده، اما می‌توان از طریق جاده‌ای کوچک در بزرگراه شماره ۱، حدودا ۲۴۱ کیلومتری شمال لس‌آنجلس (در انتهای جنوبی واندنبرگ ایر فورس Vandenberg Air Force) به آنجا رفت. برای مسافرانی که قصد گذراندن شب در این مکان را دارند، اردوگاه، کلبه به علاوه‌ی یک بازار و کبابی کوچک تدارک دیده شده است.

اخبار گردشگری جهان

کایاک سواری در لوس کابوس

اگر به ورزش های ماجراجویانه علاقه دارید ، کایاک سواری در کابو دقیقا با تمایلات شما هم خوانی دارد. در کنار فعالیت هایی که شما می توانید در لوس کابوس و اطراف آن انجام دهید، کایاک سواری ازجمله دوست داشتنی ترین هاست. قدرت و روح ماجراجویانه خود را امتحان کنید.

چهار مکان برای کایاک سواری در لوس کابوس

در اینجا چهار مکان ایده آل برای کایاک سواری به اشتراک می گذاریم

پلایا پالمیلا  Playa Palmilla 

 منظره نفس گیر. روی آب های پاک و شفاف آن کایاک سواری کنید و از مناظر زیبای اطراف آن لذت برید. می توانید به تنهایی یا دو نفری باشید. در انتها روی شن های نرم ساحل آن قدم بزنید.

آرک  The Arch  

در این مکان یک صخره به شکل طاق وجود دارد که به سمبول لوس کابوس بدل شده است. شما می توانید طی بیست دقیقه با قایق به آنجا برسید. وجود آب های آرام، باعث شده این منطقه مکان مناسبی برای کایاک سواری باشد، خصوصا زمانی که از غروب زیبای آفتاب لذت می برید. می توانید در ال مدانو  El Medano  تجهیزات را کرایه کنید و تا ال آرکو El Arco  پارو بزنید.

ساحل عشاق  Lovers Beach

این ساحل زیبا ، پشت منطقه مشهور آرکو در کابو سن لوکاس  پنهان شده است. برای رسیدن به آنجا باید یک تاکسی دریایی بگیرید و از مارینا یا ال مدانو  به سمت آنجا حرکت کنید. این نقطه رمانتیک که تنها هر چهار سال یکبار با فروکش کردن آب قابل دیدن است دید عالی از اقیانوس آرام ودریای کورتز میدهد.

خلیج چیلنو  Chileno Bay

آب های آرام و گرم این منطقه حیرت آورند. ضمن اینکه در کوریدر گردشگری سن خوزه دل کابو قرار گرفته بهترین گزینه برای استراحت زیر درخت نخل یا آفتاب گرفتن یا مطالعه است.

سورف کایاک کردن در لوس کابوس حس معلق شدن در هوا را به شما می دهد. شفافیت آبهای این منطقه باعث می شود که احساس کنید درون آب شناورید.

چه به صورت حرفه ای یا آماتور،  کایاک سواری برای تمام طبیعت دوستان که می خواهند زمانی را با دوستان بگذرانند یا با خانواده به گردش بروند یا ساده تر از آن می خواهند با درون خود پیوند یابند همیشه گزینه خوبی است.

در هر کدام از فعالیت ها یک راهنما و قایق به شما کمک خواهد کرد تا به طور کامل و ایمن از اقامت خود در لوس کابوس لذت ببرید.

لوس کابوس و هدیه های فراموش نشدنی آن را اکتشاف کنید ، به کشت و گذار در خلیج ها بپردازید و در باره فلورا و فاونا بدانید.

طبیعت گردی را آنگونه که باید تجربه کنید.

در مورد لوس کابوس بیشتر بدانید

مسجد سلیمانیه( Süleymaniye Mosque )

مسجد سلیمانیه ( انگلیسی: Süleymaniye Mosque، ترکی: Süleymaniye Camii ) نه تنها خیره کننده، بلکه شاهکاری از معمار معروف "سنان" (Mimar Sinan) می باشد.

این مسجد به دستور سلطان سلیمان اول، یا سلیمان کبیر، بزرگترین و ثروتمند ترین سلطان عثمانی ساخته شده است. ساخت بنا در سال 1550 آغاز شد و 3500 صنعتگری که روی آن کار می کردند ماموریت خود را طی 7 سال به اتمام رسانیدند. مسجد بر تپه ی سوم استانبول واقع شده است و دومین مسجد بزرگ شهر می باشد.

همانند اکثرِ دیگر مساجد امپراتوری ، مسجد سلیمانیه تنها برای پرستش ساخته نشده است. به جز سرسرای عبادت ( camii ) و حیاط ( avlu )، عمارت همچنین شامل چهار مدرسه ی قرآن ( medrese )، حمام ( hamam )، یک بیمارستان، یک کاروانسرا ( kervansaray ) و یک آشپزخانه عمومی ( imaret ) که برای فقرای مسلمان، مسیحی و یهودی غذا آماده می کرد، می شد.

بهترین راه رسیدن به مسجد سلیمانیه از طریق خیابان پروفسور صدیق سامی اونار، در حومه ی بازار می باشد. این خیابان هنوز به اسم "کوچه ی معتاد ها" شناخته می شود زیرا چایخانه واقع در آن در گذشته حشیش می فروخته است.

بعد از کوچه وارد یک ورودی می شوید که در دیوار های اطراف مسجد واقع شده است، این مسیر چشم اندازی از باغ های زیبا داراست. بعدِ گذر از وضوخانه وارد حیاط خواهید شد، وسط حیاط یک آبنمای وضو قرار دارد. قبل از ورود به خود مسجد، چهار مناره قابل مشاهده هستند؛ این تعداد مناره تنها برای مساجدی که شخص سلطان دستور ساختشان را می داد مجاز بودند. مناره ها مجموعا ده گالری یا بالکن دارند؛ تعداد مناره ها نشان دهنده ی این حقیقت است که سلیمان کبیر دهمین سلطان عثمانی بوده است.

زمانیکه وارد مسجد می شوید متوجه خواهید شد که مسجد با داشتن 59 متر طول و 58 متر عرض دارای ابعادی حیرت آور می باشد. گنبد اصلی 53 متر ارتفاع دارد؛ دقیقا دو برابر قطر 4/26 متری خود. ستون هایی که تکیه گاه گنبد هستند بسیار مبتکرانه داخل دیوار ها جاسازی و پنهان شده اند. دکوراسین داخلی با وجود ساده بودن بسیار تاثیرگذار و دلنشین است، مخصوصا هنگامیکه نور خورشید از 200 پنجره ی رنگی مسجد به داخل آمده و فضا را روشن می کند.

همانند دیگر بناهای تاریخی واقع در استانبول، مسجد بلایای بسیاری را متحمل شده است. در سال 1660، آتش گریبانگیر مسجد شد و پس از آن سلطان محمد چهارم دستور مرمت آن را داد. در سال 1766 بخشی از گنبد در زلزله فرو ریخت و در اواسط قرن 19 نوسازی های لازم در آن بخش انجام شد. طی جنگ جهانی اول، مسجد بار دیگر آتش گرفت؛ از حیاط به عنوان انبار اسلحه استفاده شده بود و برخی از مهمات آتش گرفتند. مسجد بار دیگر در سال 1956 مرمت شد و از سال 2008 تحت تعمیرات بیشتری قرار گرفته است.

مقبره های سلیمان، روکسلانا و سنان مسجد سلیمانیه

پشت مسجد سلیمانیه یک گورستان و دو آرامگاه شامل مقبره های سلطان سلیمان اول و همسرش روکسلانا ( خرم سلطان ) که به زیبایی بازسازی شده اند، مقبره ی دخترش مهریماه، مادرش صالحه دل آشوب و خواهرش آسیه قرار دارند. دقیقا خارج از دیوار های مسجد و جلوی بنا، آرامگاه معمار سنان واقع شده است. این آرامگاه برای عموم باز نیست.

اگر علاقه دارید درمورد معماری مسجد سسلیمانیه بیشتر بدانید کلیک کنید .

کاخ دلماباغچه ( Dolmabahçe Palace )

دیدنی‌های استانبول به تنهایی می‌توانند یکی از دلایل اصلی سفر به این شهر پرجاذبه باشند. برای یک سفر کوتاه و نسبتا کم‌هزینه یا حتی زمینی، هیچ‌جا بهتر از استانبول نیست.

کاخ دولما باغچه واقع در استانبول ترکیه بین سالهای ۱۸۴۳ و ۱۸۵۶، بدستور سلطان عبدالمجید اول، سی و یکمین پادشاه عثمانی، ساخته شده‌است.

کاخ دولما باغچه در مساحت ۴۵ هزار متر مربع و در منطقه‌ای با مساحت ۱۱۰ هزار متر مربع بنا شد و از سال ۱۸۸۹ تا ۱۹۰۹ میلادی کاخ دولما باغچه به عنوان مرکز اداری اصلی امپراتوری عثمانی استفاده می‌شده‌است. تا قبل ازکاخ دولما باغچه، کاخ توپکاپی محل استقرار سلاطین عثمانی بوده است.

معماری کاخ دولما باغچه برگرفته از دوران باروک، روکوکو و نئوکلاسیک است به همراه ترکیبی از سنت های دوره ی امپراطوری عثمانی.

کاخ دولما باغچه دارای 285 اتاق، 6 حمام، 46 هال و 68 توالت است. کاخ دلمه باغچه ی ۶۰۰ متری با سالن بزرگ و با شکوه اش که با ۵۶ ستون داخل آن و چلچراغ عظیم بلورین بوهمی ۵/۴ تنی که ۷۵۰ لامپ زیبا دارد نمونه ای از شگفتی های معماری در استانبول ترکیه است و برای گردشگران و توریست هایی که به تاریخ و تمدن عثمانی علاقمندهستند مکان جذاب و به یاد ماندنی است.

چلچراغ هدیه‌ای از طرف ملکه ویکتوریا ی اول است. تمامی ساعت‌های کاخ دولما باغچه بر روی ۹:۰۵ متوقف هستند، ساعتی که موسس جمهوری ترکیه، آتاتورک، در این کاخ در تاریخ ۱۰ نوامبر ۱۹۳۸ دیده از جهان فروبست.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کاخ دلماباغچه کلیک کنید .

رودخانه ی درینا ( Drina )

رود درینا یکی از زیباترین رودهای صربستان است که سبز و سرسبز است و در قدیم مردم به خاطر رنگش آن را "زلنیکا" یا "سبز در صربستان" نامیده بودند.
این رود با کوه هایی میان مرز صربستان و بوسنی احاطه شده و در حقیقت مرزی طبیعی میان غرب و شرق امپراتوری رم بوده که "کاتولیک" ها را از "ارتودوکس" جدا می کرده است.

بعد از اینکه تصویری از این خانه تنها در وسط رودخانه درینا در صربستان در نشنال جئوگرافیک در آگوست سال پیش منتشر شد، مسافران کنجکاو زیادی از سراسر جهان جذب آن شدند. این خانه کوچک روی یک تخته سنگ در وسط رودخانه درینا در نزدیکی شهر باجیناباستا در صربستان قرار گرفته است. این شهر در دره این رودخانه در لبه شرقی پارک ملی تارا قرار دارد.
زیبایی این خانه توسط عکاس مجارستانی «ایرنه بکر» در ماه اگوست ثبت شده است. در کمترین زمان این عکس در اینترنت مشهور شد. هرچند این خانه به تازگی مشهور شده اما بیش از 40 سال است که در وسط رودخانه پابرجاست.
 این خانه در سال 1968 توسط گروهی از پسران جوان که نیاز به مکانی برای آفتاب گرفتن داشتند، ساخته شد. از آنجا که سنگ به تنهایی کافی نبود، آن ها مقداری تخته هم به این مکان آوردند. در سال بعد پسران سقف و دیوارها را ساختند و خانه محقق شد. آن ها برای انتقال مصالح از قایق و کایک استفاده کردند. خانه چندبار در سیل نابود شده اما هربار دوباره از اول بازسازی شده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر  کلیک  کنید .